W dniach 26-28 października (piątek-niedziela) , Teatr Mały (ul. Hlonda 1) zaprasza na Tryptyk – Spotkania wizji i plastyki. W którym słowo – jako element prezentacji z jednej strony tekstu, a z drugiej strony jako forma komunikacji z publicznością – zostaje w sposób symboliczny zastąpiony przez ruch, dźwięk oraz obraz. Scena Teatru Małego stanie się miejscem prezentacji nowej formy sztuki scenicznej, często poszukującej nowej formy wypowiedzi i nawiązania kontaktu z widzem.
Tryptyk – Spotkania wizji i plastyki
26-28.10.2018 r.
26.10.2018 godz. 18.30 / Teatr Mały
Wydarzenie towarzyszące: „Maraton teatralny” z okazji 25 lecia Autorskiego Teatru Ruchu WAMPA, działającego przy MDK 1 w Tychach
27.10.2018 godz. 18.00 / Teatr Mały
„Tak, żeby wschód się ciągle zmieniał” / „Wołanie o powrót”
Koncepcja: Małgorzata Haduch
Choreografia: Małgorzata Haduch we współpracy z Agnieszką Konopką
Taniec: Agnieszka Konopka
Muzyka: Okyung Lee, Michiyo Yagi, Xu Fengxia
Tekst: Małgorzata Haduch
Dramaturgia: Katarzyna Firlej
Projekt fotograficzny: Bartosz Sopata
„Tak, żeby wschód się ciągle zmieniał” to spektakl, który wynika z potrzeby zagłębienia się w sobie i zdefiniowania własnych źródeł, które ukształtowały mnie dotychczas jako kobietę i artystkę. Ten projekt to uporządkowanie wiedzy w kunszcie choreografa i odważne spojrzenie w nieznane tereny, ponieważ wykorzystuję środki wyrazu zarówno te, które charakteryzują mój język sceniczny jak i elementy, z którymi nigdy dotąd nie pracowałam. Tematy 5 części spektaklu wyłoniły się z zebrania doświadczeń, które odpowiadają kilku najważniejszym wydarzeniom życiowym oraz największym fascynacjom w sztuce. W Teatrze Małym w czasie Tryptyku –spotkania wizji i plastyki zaprezentujemy dwie części, zwane obrazami: „Tak, żeby wschód się ciągle zmieniał” oraz „Wołanie o powrót”. Interesuje mnie uchwycenie wyczerpania fizycznego i psychicznego spowodowanego czekaniem. Choreografia, tekst i sztuki wizualne spotykają się w jednym dialogu. Fragment wiersza wykorzystanego w tej części to:
kiedy rozgrzewam
szkło na
chwilę staje się
ledwo zapowiadające się ciekłe
po chwili tężeje ochładzając moment zmiany stanu na temperaturę podwójnie bolesną (…)
W procesie tworzenia, wykorzystuję nowatorską formę komponowania: choreografię równoległą. Podobnie jak malarz, który maluje serię kilku obrazów równocześnie, poszczególne części spektaklu będą powstawać niechronologicznie i równocześnie. Spektakl składa się z 5 obrazów choreograficznych, które mogą istnieć jako odrębne, krótkie formy twórcze. Każda część opiera się o specyficzny środek wyrazu, jako przewodnia forma ekspresji. W przygotowaniu są kolejne części, w tym wspólny projekt z Krakowską Orkiestrą Improwizującą.
Projekt realizowaniu w ramach Stypendium Twórczego Miasta Krakowa
28.10.2018 godz. 17.00 / Teatr Mały
Polski Teatr Tańca „Żniwa”
Dramaturgia i reżyseria: Igor Gorzkowski
Kompozycje muzyczne i wokalne: Eugeniusz Rudnik i Adam Strug
Choreografia: Iwona Pasińska oraz artyści Polskiego Teatru Tańca
Kostiumy: Adriana Cygankiewicz
Realizacja świateł: Przemysław Gapczyński, Mariusz Porada
Projekt dźwięku: Michał Garstecki (Free Flay Music)
Asystent spektaklu: Katarzyna Rzetelska
Artyści: Urszula Bernat-Jałocha, Fabian Fejdasz, Julia Hałka,
Paulina Jaksim, Zbigniew Kocięba, Jerzy Kaźmierczak,
Katarzyna Kulmińska, Kornelia Lech, Paweł Malicki, Marcin
Motyl, Michał Przybyła, Katarzyna Rzetelska, Sandra Szatan,
Dominik Więcek, Emily Wong oraz gościnie Maciej Cymorek
(…)
Idziesz przez świat i światu dajesz kształt przez twoje czyny.
Spójrz w świat, we świata kształt, a ujrzysz twoje winy.
(…)
Za tobą goni jęk i klątwa goni, ściga;
tyś mocen jest jak Bóg, co świat na barkach dźwiga.
[Recytatyw: Stanisław Wyspiański: Powrót Odysa, akt III]
Spektakl nawiązuje do obrzędów towarzyszących żniwom oraz cyklu prac rolnych, natury i życia człowieka – zarówno w planie etnograficznym (inspirowanym m.in. pracami Oskara Kolberga oraz „Rokiem Polskim” Zofii Kossak), jak i w szerszym ujęciu antropologicznym i filozoficznym. Fabularną oś spektaklu wyznacza motyw powrotu Odysa, na podstawie eposu Homera, oraz „Powrotu Odysa” Stanisława Wyspiańskiego.
Wykonawcy – tancerze Polskiego Teatru Tańca, oraz aktor, wcielą się w role protagonistów, eksplorując różne warianty wydarzeń w przestrzeni ruchu i słowa. Fizyczna i psychologiczna intensywność działań wkomponowana została w ascetyczną oprawę wizualną spektaklu. W warstwie muzycznej wykorzystano kompozycje Eugeniusza Rudnika,pioniera polskiej muzyki elektronicznej. Partie wokalne, w oparciu o motywy polskiej muzyki tradycyjnej, stworzy i wykona Adam Strug,
